Τίτλος

Αρχείο οικογενειών Λεβίδη και Βασιλειάδη

Φορέας

Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ)

Εναλλακτικός Τίτλος

English : Levidis and Vasileiadis Family Papers (Διεθνής)

Περιγραφή

Greek : Ο Γεώργιος Λεβίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1857 και υπηρέτησε ως διπλωματικός υπάλληλος στο Υπουργείο Εξωτερικών στις παρακάτω θέσεις: γραμματέας στο προξενείο Χανίων (Μάιος 1882) και στην Αλεξάνδρεια υπό τις διαταγές του Δ. Στεφάνου, αντιπροσώπου της κυβέρνησης στη Διεθνή Επιτροπή Αποζημιώσεων (Φεβρουάριος 1883). Στις 3 Οκτωβρίου 1883 μετατέθηκε στο γενικό προξενείο Ιωαννίνων, στις 27 Απριλίου 1884 στο προξενείο Θεσσαλονίκης, στις 16 Νοεμβρίου 1884 στη Φιλιππούπολη και στις 19 Μαρτίου 1886 διορίστηκε Β΄ γραμματέας στην ελληνική πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη. Στις 14 Νοεμβρίου 1890 διορίστηκε Α΄ γραμματέας στην πρεσβεία στην Πετρούπολη και το 1891 διετέλεσε για μερικούς μήνες προσωρινός επιτετραμμένος στην πρεσβεία στη Μαδρίτη. Το 1893 υπηρετούσε στο υπουργείο στην Αθήνα, ενώ στις 2 Ιουλίου 1894 έγινε δεκτή η παραίτησή του. Αδέλφια του ήταν ο βουλευτής και υπουργός Νικόλαος Δ. Λεβίδης (πρωτότοκος), ο Στέφανος, ο Μιχαήλ, ο Κωνσταντίνος και η Ελένη, που πέθανε το 1881. Ο Γεώργιος Λεβίδης παντρεύτηκε το 1894 την Καλλιόπη Τραπάντζαλη και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά, τον Αλέκο και την Ελένη. Η σύζυγός του Καλλιόπη ήταν κόρη του Αλεξάνδρου Τραπάντζαλη (1824-1869) από τη Σμύρνη, εγκατεστημένου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αδέλφια της ήταν ο Γεώργιος, που γεννήθηκε το 1867, και η Όλγα, που γεννήθηκε το 1868 και πέθανε σε ηλικία μόλις δύο χρόνων. Πρέπει να έχασε και τους δύο γονείς της σε μικρή ηλικία. Η Ελένη Λεβίδη, κόρη του Γεωργίου, παντρεύτηκε το 1917 τον Γεράσιμο Βασιλειάδη (γεννηθείς στην Αθήνα, 1888), γιο του στρατιωτικού Βασίλειου Βασιλειάδη και της Ιφιγένειας Ξαβερίου-Λάνδερερ. Ο Βασιλειάδης σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου. Υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό από το 1903 μέχρι το 1928. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως υποπλοίαρχος στο θωρηκτό «Αβέρωφ» και το 1916 προσχώρησε στην Εθνική Άμυνα. Παραιτήθηκε το 1920 και επανήλθε το 1922 ως κυβερνήτης του θωρηκτού «Λήμνος». Στη συνέχεια υπηρέτησε ως υπασπιστής του Προέδρου της Δημοκρατίας, ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη (1923-1925), και ως ναυτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο (Οκτώβριος 1925 – Ιούνιος 1927). Το 1928 αποστρατεύτηκε με το βαθμό του πλοιάρχου και πολιτεύθηκε, όπως ο πατέρας του, στην περιφέρεια Λοκρίδας. Έλαβε μέρος στις εκλογές του 1928 και εξελέγη με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Επανεξελέγη βουλευτής του ίδιου κόμματος στην περιφέρεια Φθιώτιδας–Φωκίδας το 1932, 1936, 1946 και 1950. Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών και Αεροπορίας στην κυβέρνηση Βενιζέλου (1932), υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην κυβέρνηση Καΐρου (1944), υπουργός Ναυτικών στις κυβερνήσεις Θ. Σοφούλη και Αλ. Διομήδη (1949-1950) και υπουργός Τύπου στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1950). Μετείχε στο Συνέδριο του Λιβάνου (1944), στο Συμμαχικό Συνέδριο Εμπορικής Ναυτιλίας στο Λονδίνο (1944) και στο Συνέδριο Πανευρώπης στη Χάγη το 1951. Από τον γάμο του με την Ελένη Λεβίδη απέκτησε έναν γιο, τον Γεώργιο, δικηγόρο και εκδότη της εφημερίδας Express. Ο Βασίλειος Βασιλειάδης (1842-1909), πατέρας του Γερασίμου, ήταν αξιωματικός του Πεζικού. Το 1868 βρισκόταν στο Παρίσι για μετεκπαίδευση και το 1871 υπηρετούσε στο 1ο Σύνταγμα των Ζουάβων. Το 1891 είχε τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη, ενώ στη συνέχεια πολιτεύτηκε στην εκλογική περιφέρεια της Λοκρίδας. Διετέλεσε βουλευτής τις περιόδους 1895-1898, 1899-1902 και 1906-1910. Τιμήθηκε με πολλά ελληνικά και ξένα παράσημα. Το αρχειακό υλικό περιέχει προξενικά έγγραφα, αλληλογραφία και ένα λεύκωμα του Γεωργίου Δ. Λεβίδη κατά την περίοδο της υπηρεσίας του ως διπλωματικού υπαλλήλου, όπως και προσωπικά και οικογενειακά έγγραφα του ιδίου, της οικογένειας Λεβίδη, καθώς και της οικογένειας της συζύγου του Καλλιόπης Τραπάντζαλη (1869-1925). Περιλαμβάνονται επίσης αλληλογραφία και προσωπικά έγγραφα του Γεράσιμου Β. Βασιλειάδη, αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού, βουλευτή του Κόμματος Φιλελευθέρων και υπουργού, της συζύγου του Ελένης Βασιλειάδη (το γένος Λεβίδη) και ορισμένων άλλων μελών της οικογένειάς του (1916-1976). Το αρχείο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Περιλαμβάνονται δύο ωραιότατα άλμπουμ: το ένα με ξυλόγλυπτα καπάκια και μεταλλικό κλείστρο, το άλλο δερματόδετο με χρυσά πουλιά, επονομαζόμενο «Mikado album», με έγχρωμες αναπαραστάσεις πουλιών και φυτών και φωτογραφίες carte de visite. Υπάρχουν επίσης πολλές φωτογραφίες με μεγάλο αριθμό αταύτιστων προσώπων. Ενδιαφέρουσα η φωτογραφία της ταφής του ναυάρχου Κουντουριώτη στην Ύδρα και οι φωτογραφίες από την επίσκεψη του Αιθίοπα Ras Taffari στην Ελλάδα το 1924. Στο αρχείο (φάκελος 4) περιλαμβάνεται ένα σπάνιο πρωτότυπο τεκμήριο της Προσωρινής Διοικήσεως της Ελλάδος (1826) με το οποίο δηλοποιείται η εκποίηση δύο εθνικών σπιτιών στο κέντρο της Αθήνας, στη συνοικία Παναγίας Ρόμβης. Αγοραστής ήταν ο Γεράσιμος Κώπας. Ο αρχειακός δεσμός του συγκεκριμένου τεκμηρίου με το υπόλοιπο αρχειακό υλικό είναι αδιευκρίνιστος.

Θέματα

Ιστορία, Νεότερη ελληνική ιστορία, Κοινωνική ιστορία, Πολιτική ιστορία, Ιστορία της διπλωματίας

Τελευταία τροποποίηση

2020-09-03 18:13:22